Tanah Simpanan Melayu: Suatu Legasi Bangsa yang Dipusakai

Tanah Simpanan Melayu: Suatu Legasi Bangsa yang Dipusakai menghuraikan gambaran mengenai kewujudan suatu peruntukan khusus berhubung dengan bentuk pemilikan tanah bagi masyarakat Melayu di Semenanjung Malaysia. Bermula dengan sistem pemilikan tanah tradisional yang telah wujud sebelum kedatangan kuasa-kuasa imperialis Barat ke Alam Melayu yang antaranya ialah Sistem Pemilikan Adat Perpatih yang digunakan di Melaka dan Negeri Sembilan. Sistem pemiikan adat Melayu pertama kalinya diperkenalkan oleh Pentadbiran British di Negeri-negeri Selat bermula dengan pengenalan Ordinan Pemilikan Tanah Adat Melaka pada tahun 1886.

Tanah Simpanan Melayu merupakan suatu pemilikan tanah khusus yang pada mulanya diperkenalkan di Negeri-negeri Melayu Bersekutu pada tahun 1913 dan seterusnya diperluaskan ke negeri-negeri Melayu yang lain selepas Perjanjian Bangkok ditandatangani antara Britain dan Siam pada tahun 1909. Kewujudan peruntukan Tanah Rizab Melayu bermatlamat untuk melindungi hak dan kepentingan tanah bagi komuniti Melayu yang merupakan penduduk asal di Semenanjung Tanah Melayu. Sejajar dengan perkembangan revolusi perindustrian di Britain pada abad ke-19 serta kekayaan sumber asli di Tanah Melayu telah menarik minat golongan kapitalis Eropah dan China untuk mengeksploitasi sumber yang terdapat di Tanah Melayu melalui pembelian tanah-tanah yang dibuka oleh komuniti tradisional Melayu.

Pelbagai usaha telah dilakukan oleh semua peringkat masyarakat di Malaysia bagi mengembalikan semula nisbah Tanah Simpanan Melayu sebagaimana yang termaktub di dalam Tujuh Wasiat Raja-raja Melayu yang telah dipersetujui oleh Majlis Raja-raja Melayu pada tahun 1957. Namun, masih lagi terdapat pendekatan atau kaedah dalam menangani isu kehilangan dan penyusutan Tanah Simpanan Melayu di mana faktor pasaran terhad menjadi alasan utama dalam membangunkan tanah tersebut. Oleh itu, buku ini turut mengupas dan mengetengahkan kaedah-kaedah terbaik dalam memastikan tanah pusaka tinggalan Melayu ini boleh bersaing dan berdaya maju selaras dengan kehendak dan keperluan pembangunan negara di era milenium.

Sebagai suatu pusaka yang telah diwarisi oleh generasi Melayu sejak turun temurun, ia mestilah menjadi kewajipan kepada setiap individu Melayu untuk mempertahankan pemilikan tanah yang kini menghadapi cabaran global yang tidak lagi berpunca daripada tangan-tangan bukan Melayu tetapi daripada sikap pemilik Tanah Melayu itu sendiri. Bertujuan untuk menghalang sebarang bentuk urus niaga dan sekatan urus niaga yang melibatkan bukan Melayu dan pemilik Melayu, Tanah Simpanan Melayu boleh dianggap sebagai benteng terakhir bagi melindungi hak dan ketuanan Bangsa Melayu di Malaysia. Penguasaan tanah sebagai salah satu daripada tiga keperluan asas manusia dapat menjamin kekuasaan dan dominasi Melayu ke atas aspek-aspek politik, ekonomi dan sosial serta bertindak sebagai pelindung kepada generasi Melayu pada masa akan datang.

Tanah Simpanan Melayu: Suatu Legasi Bangsa yang Dipusakai juga menceritakan sejarah kewujudan undang-undang rizab Melayu, liku-liku yang dilalui oleh pemilik-pemilik Tanah Simpanan Melayu sepanjang tempoh 100 tahun serta kaedah-kaedah bagi meningkatkan nilai dan kepentingan Tanah Simpanan Melayu yang dilihat sebagai aset kekal dan bukannya sebagai komoditi yang boleh diurusniagakan. Dengan demikian adalah diharapkan buku ini dapat menjelaskan kewujudan dan kepentingan Tanah Simpanan Melayu bagi menjamin hak dan milikan tanah masyarakat Melayu di Malaysia untuk selama-lamanya.